فراق

اشک من پیرهنتو تر کرده

همه جا عطر تو پیچیده ولی

دل دیگه غربتو باور کرده

مثل اون پرندۀ شکسته بال

دل من بعد تو بی لونه شده

با تو بی قراره و بی تو بی قراره

دل من راس راسی دیوونه شده

امشبم میون این خاطره های سردم

میرم و دنبال اون حادثه ای میگردم

که نفهمیدم کی کجا تو رو ازم گرفت

دست تو جدا شدو نگاهتو گم کردم

چرا باید وقتی خونۀ دلت متروکه

واسه در زدن بازم دنبال یک بهونه گشت

وقتی راه نداره چشمام به حریم قلب تو

چه جوری میشه پیه یه فرصت دوباره گشت